قرص پلاویکس plavix
اطلاعاتی درمورد تمامی قرصهای جهان
قرص پلاویکس plavix
اطلاعاتی درمورد تمامی قرصهای جهانکلوپیدوگرل Clopidogrel
کلوپیدوگرل Clopidogrel
plavix ® ( tablet 75 mg )
فارماکولوژی:کلوپیدوگرل یک مشتق تینوپیریدین است. ترکیبات تینوپیریدین سطح فیبرینوژن و ویسکوزیته خون را کاهش می دهند. کلوپیدوگرل با مهار انتخابی و برگشت ناپذیر اتصال A DP به رسپتور پلاکت باعث مهار تجمع پلاکت می شود.
مهار تجمع پلاکت 2 ساعت پس از تجویز تک دوز خوراکی کلوپیدوگرل است. معمولا 5 روز پس از قطع دارو تجمع پلاکتی و زمان خونریزی به آرامی به مقدار پایه برمی گردد.
فارماکوکینیتیک : حدود50% دوز خوراکی سریع جذب می شود. فراهم زیستی دارو تحت تاثیر غذا نیست. دارو در کبد متابولیزه می شود.
موارد مصرف: در بیماریهای آترواسکلروتیک ( سکته، انفارکتوس میوکارد )
منع مصرف: در افزایش حساسیت به کلوپیدوگرل و ترکیباتش، همچنین در خونریزی پاتولوژیک فعال مثل اولسر پپتیک منع مصرف دارد.
هشدار: در بیماران با نقص عمل کبدی که ممکن است استعداد خونریزی داشته باشند.
حاملگی: گروه B
شیردهی: مطالعه روی حیوانات نشان داده است که کلوپیدوگرل و متابولیتهایش در شیر ترشح می شود. اما ترشح آن در شیر انسان مشخص نشده است.
کودکان: سالم بودن و کارایی آن در کودکان تایید نشده است.
احتیاط:
1- در استفاده پیوسته از داروهایی که ممکن است خونریزی گوارشی را تحریک کنند.
2- در بیمارانی که داروهایی دریافت می کنند که خطر خونریزی را افزایش می دهند مثل عوامل ضدالتهاب غیراستروئیدی یا آسپرین.
3- قطع مصرف دارو 7 روز قبل از عمل جراحی اگر خواهان یک اثر ضد پلاکتی نباشیم.
تداخلات دارویی: در غلظت بالا کلوپیدوگرل آنزیم P 450-2C9 را مهار می کند بنابراین کلوپیدوگرل با متابولیسم فنی توئین، تاموکسیفن، تولبوتامید تداخل دارد. همچنین کلوپیدوگرل در حضور هپارین و عوامل ضدالتهاب غیراستروئیدی خطر خونریزی بخصوص
خونریزی گوارشی را افزایش می دهد. اما میزان اهمیت این تداخلات مشخص نیست. با این حال
کلوپیدوگرل با داروهای ذکر شده باید با احتیاط مصرف شود.
عوارض جانبی: خونریزی، دردشکمی، سوهاضمه، یبوست، سردرد، درد قفسه سینه، دیس پنه، سرفه، علائم شبیه آنفلوانزا، رینیت، راش و افسردگی.
مقدارمصرف: دوز توصیه شده mg75 کلوپیدوگرل یک بار در روز همراه با غذا است.
تنظیم دوز برای بیماران مسن یا بیمارانی که ناراحتی کلیه دارند لازم نیست.
توجه: اگرچه میزان بروز ترومبوسیتوپنی و لوکوپنی با این دارو نسبت به تیکلوپیدین کمتر است. لیکن توصیه می شود به مانند تیکلوپیدین از لحاظ هماتولوژیک در ابتدای درمان ارزیابی گردد.
References:
- Drug Facts and Comparisons , 2001,153.
- Micromedex , 2001.
plavix ® ( tablet 75 mg )
فارماکولوژی:کلوپیدوگرل یک مشتق تینوپیریدین است. ترکیبات تینوپیریدین سطح فیبرینوژن و ویسکوزیته خون را کاهش می دهند. کلوپیدوگرل با مهار انتخابی و برگشت ناپذیر اتصال A DP به رسپتور پلاکت باعث مهار تجمع پلاکت می شود.
مهار تجمع پلاکت 2 ساعت پس از تجویز تک دوز خوراکی کلوپیدوگرل است. معمولا 5 روز پس از قطع دارو تجمع پلاکتی و زمان خونریزی به آرامی به مقدار پایه برمی گردد.
فارماکوکینیتیک : حدود50% دوز خوراکی سریع جذب می شود. فراهم زیستی دارو تحت تاثیر غذا نیست. دارو در کبد متابولیزه می شود.
موارد مصرف: در بیماریهای آترواسکلروتیک ( سکته، انفارکتوس میوکارد )
منع مصرف: در افزایش حساسیت به کلوپیدوگرل و ترکیباتش، همچنین در خونریزی پاتولوژیک فعال مثل اولسر پپتیک منع مصرف دارد.
هشدار: در بیماران با نقص عمل کبدی که ممکن است استعداد خونریزی داشته باشند.
حاملگی: گروه B
شیردهی: مطالعه روی حیوانات نشان داده است که کلوپیدوگرل و متابولیتهایش در شیر ترشح می شود. اما ترشح آن در شیر انسان مشخص نشده است.
کودکان: سالم بودن و کارایی آن در کودکان تایید نشده است.
احتیاط:
1- در استفاده پیوسته از داروهایی که ممکن است خونریزی گوارشی را تحریک کنند.
2- در بیمارانی که داروهایی دریافت می کنند که خطر خونریزی را افزایش می دهند مثل عوامل ضدالتهاب غیراستروئیدی یا آسپرین.
3- قطع مصرف دارو 7 روز قبل از عمل جراحی اگر خواهان یک اثر ضد پلاکتی نباشیم.
تداخلات دارویی: در غلظت بالا کلوپیدوگرل آنزیم P 450-2C9 را مهار می کند بنابراین کلوپیدوگرل با متابولیسم فنی توئین، تاموکسیفن، تولبوتامید تداخل دارد. همچنین کلوپیدوگرل در حضور هپارین و عوامل ضدالتهاب غیراستروئیدی خطر خونریزی بخصوص
خونریزی گوارشی را افزایش می دهد. اما میزان اهمیت این تداخلات مشخص نیست. با این حال
کلوپیدوگرل با داروهای ذکر شده باید با احتیاط مصرف شود.
عوارض جانبی: خونریزی، دردشکمی، سوهاضمه، یبوست، سردرد، درد قفسه سینه، دیس پنه، سرفه، علائم شبیه آنفلوانزا، رینیت، راش و افسردگی.
مقدارمصرف: دوز توصیه شده mg75 کلوپیدوگرل یک بار در روز همراه با غذا است.
تنظیم دوز برای بیماران مسن یا بیمارانی که ناراحتی کلیه دارند لازم نیست.
توجه: اگرچه میزان بروز ترومبوسیتوپنی و لوکوپنی با این دارو نسبت به تیکلوپیدین کمتر است. لیکن توصیه می شود به مانند تیکلوپیدین از لحاظ هماتولوژیک در ابتدای درمان ارزیابی گردد.
References:
- Drug Facts and Comparisons , 2001,153.
- Micromedex , 2001.